Ebru : Kaşe / Hare gibi dalgalı kumaş
Ece : kral karısı ya da krallığı yöneten kadın, kraliçe; (mecaz olarak) türdeşleri Arasında üstünlüğü, yeteneği olan kadın, güzel kadın
Ecegül : gül gibi güzel kraliçe
Ecehan : ece, kraliçe
Ecem : benim olan ece, kraliçem
Ecer : el değmemiş, yeni, güzel, acar
Eda : Anlatış yolu ve biçimi / Sevimli olma hali
Ediz : çok değerli, ulu, yüce, yüksek, doruk
Ekim : toprağa tohum ekme işi, ekmek eylemi ve biçimi (Ekim ayında doğan çocuk için)
Ekin : Buğday / Tahılın ekimden harman dönemine kadarki hali / Kültür
Ela : sarıya çalan kestane rengi, ala
Elçim : deste, demet, tutam
Elçin : Deste / Demet / Bir kerede ele alınabilecek kadar az olan nesne
Eldem : uysal, uyumlu; içten
Elgin : elsever, başkalarını seven; evinden ocağından uzak düşmüş
Elif : Arap alfabesinin ilk harfi / dost tanıdık / ışık saçan güzel kız
Eliz : yabancı yerdeyiz, yabancıyız
Elmas : Billurlaşmış karbondan oluşan sert değerli taş
Elvan : Renkli, renk renk / güzel kokuların yayılması
Emel : Güçlü istek / Umulan ve beklenen şey
Emet : bolluk getiren, bolluk, bereket
Emine : Güvenilir, inanılır kimse
Engin : ucu, bucağı görünmeyecek denli geniş; denizin karadan oldukça uzakta bulunan geniş bölümü; yükseklere göre daha alçakta kalan yer, ova
Enginay : aşağılara doğru inmiş Ay, engine inmiş Ay
Enginiz : inmiş iz; engindeki iz
Enginsu : açık deniz
Enise : Sevimli / Dost / Cana yakın arkadaş
Enmutlu : mutluluklar içinde en mutlu olan
Erdem : Iyilikçilik, acıma, alçak gönüllülük, doğruluk gibi niteliklerin genel adı
Erdemay : erdemli ve Ay kadar güzel
Erdemli : iyilikçi, alçak gönüllü, doğru; kendisinde erdem bulunan; iyi nitelikleri Kendinde toplayan; iyi ahlaklı ve yardımsever
Erden : el değmemiş, kız
Erdenay : yeni Ay, el değmemiş Ay
Erdi : Tanrı'ya ulaştı, veli oldu; geldi, ulaştı, yetişti erişti; başakları olgunlaşmış ekin
Eren : kendini Tanrı'ya adamış, Tanrı'ya ulaşmış, ermiş; ulaşan, yetişen
Erenay : yetişip gelen Ay
Erendiz : Güneş'e yakınlığı yönünden beşinci olan, dokuz uydusu bulunan en büyük gezegen
Erengül : ermiş, yetişmiş, açmış gül
Erengün : ulaşıp gelen gün
Erensu : ermiş gibi ve su gibi aziz olan
Ergi : Iyi bir şeye erişme durumu; erişme
Ergim : eriştiğim, ulaştığım, benim olan ergi
Ergin : olmuş, yetişmiş, olgunlaşmış; haklarını kullanabilecek yaşa gelmiş, büyümüş
Erginay : dolgun Ay, dolunay
Ergül : erken açmış gül; erken gülesin, erken mutlu olasın
Ergülen : erken gülen, gülmekte, mutlulukta geç kalmayan
Ergüler : erken mutlu olur, erken güler
Erinç : hiçbir eksiği, hiçbir acısı ve üzüntüsü olmama hali, dirlik düzenlik içinde olma durumu
Eriş : erme biçimi; ereğine ulaş, isteğin yerine gelsin
Eriz : erken açılan iz, erken açılan yol
Erkinay : özgür Ay, özgürce dolaşan Ay
Ersin : beklediğine ulaşsın, uzun ömürlü olsun, yetişsin, gelişsin; güzel kokulu bir bitki
Esen : hiçbir sayrılığı, vücutta hiçbir eksikliğ olmayan, sağlıklı; sağlığı yerinde Olan esmekte olan yel
Esengül : sağlılı gül
Esengün : sağlıklı gün
Eser : esme işini yapar, rüzgarlanır
Esim : esme işi, rüzgarın esişi, esinti
Esin : Içe doğan şey, bir şeyi yaratmaya yönelten güzel duygu; tatlı tatlı esen yel, esinti
Esma : Adlar , isimler
Esmen : esici,esen
Esmeray : Ay güzelliğinde esmerlik
Esra : Arapça seri kelimesinden (ardarda sıralanan)'den esra
Eti : Anadolu'da milattan önce 1900-1200 yılları arasında egemen olan, Büyük uygarlık kuran Orta Asyalı bir ulus, Hitit
Evcimen : evi yaşanacak bir yuva yapan, evine ve ev işlerine çok bağlı, Evi çekip çeviren, evine düşkün
Evin : buğday tanesinin olgunlaşmış içi, özü; çok taneli başak; Burçak başağı; ürün, tanelenmiş ürün; töz, cevher, öz
Evrim : kendiliğnden oluşan değişim, dönüşüm
Evşen : "evi şenlendiren", "evin neşesi, şenliği
Eylem : bir değişiklik doğurabilecek etkili davranış; yapılan iş
Eylül : güz aylarından biri, yılın dokuzuncu ayı
Ezgi : belli bir kurala göre yaratılan ve kulakta haz uyandıran ses dizisi Uyumlu ses; müzikli ses, şarkı, türkü
Ezgü : İyi (kimse), iyilikçi
